Καρφί Τρεμάμενο

https://www.youtube.com/watch?v=dpb8vsNi5Hw

Κι αν είναι Ενα

γιατί Ολα σκορπίσαν ?

Κι αν είναι σκόρπια όλα

γιατί θε να ενωθούνε ?

Που πάνε κι απο που έρχονται

οι τεράστιες σφαίρες ?

Που στέκεται και ξεκουράζεται

το αέναο νέφος ?

Συγχώρεσε με που ρωτώ...

Την ταραχή του Νου μου τύλιξε

σε απέραντη σιγή

κι ως αστραπή μετά και πάλι πέτα την

στο μεσημεριανό κενό!

Τίποτα δεν θα ζητήσω

Μονάχα εκεί ανάμεσα

για λίγο να βρεθώ

Στο πάνω και στο κάτω

Μα πόσο να αντέξω ?

Καρφί τρεμάμενο

σε τοίχο πάνω αόρατο

Τι με κρατά εκεί ?

Τι πάνω μου κρατιέται ?

Ζωγράφε δίχως βράχο

και δίχως Ουρανό

Εσύ μόνο γνωρίζεις

Εσύ τα χρώματα

μαζεύεις και σκορπίζεις

Τα πάντα μες' στο τίποτα

πάλι θα ζωγραφίσεις

Κι εγώ καρφί τρεμάμενο

σε τοίχο πάνω αόρατο

Εκεί θε να αντέχω!

Ανάμεσα στον βράχο σου

και τον Ουρανό σου 
___________________________ 

Κίνηση Ανάδρομη

Πάλι κινείσαι ανάποδα
ξανά προς πίσω τρέχεις
Πάλι την πλάτη μου γυρνάς
τρέχω μα δεν σε φτάνω

Μόνος μου τώρα περπατώ
δρόμο που δεν τελειώνει
Λόγια ψελλίζω στο κενό
τα σκούπισε το χάος

Κι αν λίγο σε ακούμπησα
τυλίχθηκες σε πέπλο!
Την φόρα όλη που μάζεψες
άδικα δεν κρατούσες
Πάλι εκσφενδονίστηκες
επάνω μου πατώντας!

Και η μπάλα αναπήδησε
προς τον γκρεμό κυλώντας
Είπα θα τρέξω να σε βρω
για να σε ανασύρω 
Μα η ψυχή μου κόβεται
το μωβ σαν αντικρύζω...
κι ούτε εσένα βρίσκω 

Τώρα σε βλέπω να γυρνάς
ξανά μπροστά να τρέχεις!
Πάλι με προσπερνάς
και πίσω σου με αφήνεις
Μάταιο είναι πια
να τρέξω να προλάβω

Μόνο μπροστά σου θα σταθώ
για λίγο όταν περάσεις
Τα δάκρυα να δεις
που κύλησαν στα μάτια
Δάκρυα γιατί με μάλωσες
πως άσκοπα είχα ιδρώσει

Μα το παιδί έτσι νόμιζε
πως ήτανε δικιά του
Η μπάλα που αναπήδησε
και στον γκρεμό κυλούσε
Φόβο ποτέ δεν γνώρισε
το μωβ πριν αντικρύσει